تالاسمی، یک بیماری ژنتیکی مادام‌العمر و پرهزینه است. افزایش آگاهی عمومی، به ویژه پیش از ازدواج، نقش حیاتی در پیشگیری از تولد نوزادان مبتلا دارد. در این مطلب، به سوالات رایج شما در مورد این بیماری پاسخ می‌دهیم.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی جاده مخصوص، دکتر سعید دولت‌شاهی، فوق تخصص بیماری‌های خون و سرطان، نکات مهمی را در مورد تالاسمی ماژور مطرح کردند. آیا هر فردی که تزریق خون انجام می‌دهد، مبتلا به تالاسمی است؟ خیر. تزریق خون دلایل متعددی از جمله سن، بیماری‌های مزمن، شرایط حاد پزشکی یا جراحی دارد و تالاسمی تنها یکی از این دلایل است.
آیا پیوند مغز استخوان درمان قطعی تالاسمی ماژور است؟ بله، اما مشروط به شرایطی خاص. یافتن دهنده سازگار و سلامت عمومی مناسب بیمار از جمله این شرایط است. نارسایی کبد، بیماری قلبی، اعتیاد یا بیماری‌هایی مانند HIV می‌توانند مانع پیوند شوند. عوارض شدید ایمنی و عدم پذیرش پیوند توسط بدن نیز می‌تواند منجر به شکست درمان شود.
آیا پیوند مغز استخوان در زنان، مانع تولد فرزند مبتلا به تالاسمی می‌شود؟ خیر. پیوند، ژنتیک فرد را تغییر نمی‌دهد و تنها در خون‌سازی نقش دارد. اگر مادر ناقل ژن تالاسمی باشد، حتی پس از پیوند نیز همچنان ناقل خواهد بود و در صورت ناقل بودن پدر، احتمال تولد نوزاد مبتلا وجود دارد.
به گزارش جاده مخصوص، طول عمر افراد مبتلا به تالاسمی ماژور با درمان منظم، شامل تزریق خون و داروهای کاهنده آهن، به ۴۰ تا ۵۰ سال می‌رسد. عدم پیگیری درمان می‌تواند منجر به نارسایی قلبی، اختلالات کبدی، دیابت و کاهش طول عمر شود. کم‌خونی مزمن و درمان‌های مکرر می‌تواند بر میل جنسی و باروری تأثیر بگذارد، اما فرزندآوری با مشاوره و مراقبت‌های پزشکی امکان‌پذیر است. خانواده بیمار می‌توانند خون اهدا کنند، اما خون اهدایی پس از طی مراحل تخصصی در بانک خون، آماده مصرف می‌شود.
پیشگیری، بهترین راه مقابله با تالاسمی است. ابتلا به تالاسمی، علاوه بر بیمار، خانواده و جامعه را نیز درگیر هزینه‌ها، عوارض و فشارهای روانی می‌کند. پیشگیری از تولد نوزاد مبتلا، ساده‌ترین، مؤثرترین و کم‌هزینه‌ترین راهکار است. نظر شما چیست؟ در کامنت‌ها به اشتراک بگذارید.
