تالاسمی، بیماری مادام‌العمر و پرهزینه‌ای است که با آگاهی پیش از ازدواج می‌توان از تولد نوزاد مبتلا به آن جلوگیری کرد. بسیاری از افراد، تزریق خون را به اشتباه با تالاسمی ماژور مرتبط می‌دانند، در حالی که دلایل متعددی برای تزریق خون وجود دارد، از جمله سن، بیماری‌های مزمن، شرایط پزشکی حاد یا جراحی. تالاسمی تنها یکی از این دلایل است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی جاده مخصوص، پیوند مغز استخوان می‌تواند درمان قطعی تالاسمی ماژور باشد، اما مشروط به شرایط خاص. وجود دهنده کاملاً سازگار و شرایط عمومی مناسب فرد برای پیوند، از جمله این شرایط است. بیمارانی با نارسایی کبد، بیماری قلبی، اعتیاد یا بیماری‌هایی مانند HIV واجد شرایط پیوند نیستند. همچنین، پیوند ممکن است با عوارض شدید ایمنی همراه باشد که در صورت عدم پذیرش توسط بدن، منجر به شکست درمان می‌شود.
نکته مهم این است که پیوند مغز استخوان، ژنتیک فرد را تغییر نمی‌دهد. اگر مادری که پیوند مغز استخوان انجام داده، ناقل ژن تالاسمی باشد، همچنان ناقل باقی می‌ماند و در صورت ناقل بودن پدر، احتمال تولد نوزاد مبتلا به تالاسمی ماژور وجود دارد.
با درمان منظم، شامل تزریق خون و مصرف داروهای کاهنده آهن، میانگین عمر افراد مبتلا به تالاسمی ماژور می‌تواند به ۴۰ تا ۵۰ سال برسد. عدم پیگیری مناسب درمان می‌تواند منجر به عوارضی چون نارسایی قلبی، اختلالات کبدی، دیابت و کاهش طول عمر شود.
به گزارش جاده مخصوص، کم‌خونی مزمن و بار درمان‌های مکرر می‌تواند بر میل جنسی و باروری تأثیر بگذارد. تالاسمی می‌تواند باعث کاهش میل جنسی، مشکلات روحی و روانی، و کاهش باروری شود، اما فرزندآوری برای این بیماران با مشاوره و مراقبت‌های پزشکی خاص امکان‌پذیر است.
خانواده بیمار می‌توانند خون اهدا کنند، اما خون اهدایی مستقیم به بیمار تزریق نمی‌شود. خون اهدایی به بانک خون منتقل و پس از طی مراحل تخصصی، آماده مصرف می‌شود.
تالاسمی یک بیماری ژنتیکی است و بهترین درمان آن پیشگیری است. ابتلا به تالاسمی ماژور، علاوه بر خود فرد، خانواده و جامعه را نیز درگیر هزینه‌ها، عوارض و فشارهای روانی می‌کند. پیشگیری از تولد نوزاد مبتلا، ساده‌ترین، مؤثرترین و کم‌هزینه‌ترین راهکار برای کنترل این بیماری است. نظر شما چیست؟ در کامنت‌ها به اشتراک بگذارید.
