کرم ضد آفتاب؛ راز بقای انسان های اولیه در تغییرات مرگبار زمین!
پژوهشی جدید نشان می‌دهد که اجداد ما حدود ۴۱ هزار سال قبل، در جریان یک تغییر شدید در میدان مغناطیسی زمین، توانستند با استفاده از لباس‌های دوخته‌شده، پناه گرفتن در غارها و نوعی کرم ضد آفتاب طبیعی، خود را از تابش‌های خطرناک کیهانی محافظت کنند. در مقابل مشخص است که نئاندرتال‌ها فاقد این مهارت‌ها بودند و همین موضوع امکان دارد باعث انقراض آنها شده باشد.
پژوهشگران دانشگاه میشیگان با بررسی شواهد علمی و تاریخی به این نتیجه رسیدند که در جریان رویداد «لاشامپ» (Laschamps Excursion) که یک وارونگی در قطب‌های مغناطیسی زمین بود، میدان مغناطیسی زمین تا ۹۰ درصد ضعیف شد. این میدان که نقش محافظتی در برابر پرتوهای کیهانی و فرابنفش دارد، در آن دوره دیگر نمی‌توانست از زمین به طور مؤثر محافظت کند.
کاهش میدان مغناطیسی؛ افزایش پرتوهای آسیب‌زا
این رویداد باعث شد تا تابش کیهانی به شکل بی‌سابقه‌ای به سطح زمین نفوذ کند، که می‌توانست اثراتی مانند: آسیب به چشم، بروز مشکلاتی در تولید مثل و جهش‌های ژنتیکی در انسان‌ها ایجاد کند. اما شواهد باستان‌شناسی نشان می‌دهد که هوموساپینس‌ها یا انسان‌های خردمند (Homo sapiens) با نوآوری‌های ساده اما مؤثر، توانسته‌اند با این بحران مقابله کنند.
راهکارهای انسان‌های اولیه و تولید کرم ضد آفتاب
شواهد نشان می‌دهد که در این دوره انسان‌ها بیشتر از غارها به عنوان پناهگاه استفاده می‌کردند. همچنین ابزارهایی مانند: سوزن‌های استخوانی و سوراخ‌کن‌ها، نشان‌دهنده دوخت لباس بودند؛ لباس‌هایی که هم باعث حفظ گرما می‌شدند و هم از پوست در برابر اشعه فرابنفش محافظت می‌کردند.
استفاده از رنگ‌دانه‌هایی مانند اخرا قرمز و زرد نیز در این دوران رایج بوده است. این رنگ‌ها که از ترکیباتی مانند: اکسید آهن، خاک رس و سیلیس ساخته می‌شوند، به احتمال زیاد فقط برای نقاشی نبوده‌اند. دکتر ریون گاروی، انسان‌شناس دانشگاه میشیگان گفت: «اخرا زمانی که روی پوست مالیده می‌شود، عملکردی شبیه ضدآفتاب دارد. مطالعات آزمایشی نشان داده‌اند که این رنگدانه خواص ضد UV دارد. افزایش استفاده از آن توسط انسان‌های خردمند و نه نئاندرتال‌ها، می‌تواند نشانه‌ای از استفاده حفاظتی آن باشد.»
