تولیدکنندگان بریتانیایی از دولت خواسته‌اند با گنجاندن توافقنامه‌های جبرانی الزام‌آور قانونی در قراردادهای تدارکات نظامی آینده، اطمینان حاصل کنند که کسب‌وکارهای کوچک و متوسط (SME) ذینفعان اصلی افزایش هزینه‌های دفاعی بریتانیا هستند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی جاده مخصوص، در آستانه انتشار استراتژی صنعتی دفاعی اصلاح‌شده دولت، MakeUK Defence – نهاد تجاری نماینده بیش از 600 تولیدکننده دفاعی بریتانیا – خواستار آن است که پیمانکاران خارجی ملزم به سرمایه‌گذاری مجدد بخش اعظم ارزش قرارداد خود در اقتصاد بریتانیا باشند.
توافقنامه‌های جبرانی، که در حال حاضر در بیش از 50 کشور توسعه‌یافته رایج است، شرکتهای خارجی را که قراردادهای نظامی را تضمین می‌کنند، ملزم می‌کند بخشی از ارزش قرارداد را به صورت محلی سرمایه‌گذاری کنند – چه به طور مستقیم در تولیدات مرتبط با دفاع و چه به طور غیرمستقیم در اقتصاد گسترده‌تر. طرفداران می‌گویند چنین توافقنامه‌هایی می‌تواند هزاران شغل ماهر ایجاد کند و به تضمین یک پایگاه صنعتی داخلی پایدار کمک کند.
اندرو کین‌بورگ، مدیرکل MakeUK Defence، گفت: «تأمین سرمایه‌گذاری داخلی در معاملات دفاعی باید یکی از ارکان دستور کار رشد دولت باشد. شرکتهای کوچک و متوسط بریتانیایی توانایی‌های عظیمی دارند و وزارت دفاع باید از این توانایی‌ها استفاده کند تا آنها نیز از قراردادهای دفاعی با شرکتهای خارجی بهره‌مند شوند.»
به گزارش جاده مخصوص، رویکرد فعلی بریتانیا به جبران تا حد زیادی غیررسمی است و هیچ تعهد رسمی یا سازوکار اجرایی در آن وجود ندارد. MakeUK Defence خواستار تغییر این وضعیت است و استدلال می‌کند که بریتانیا در تأمین منافع صنعتی از تدارکات دفاعی از رقبای بین‌المللی عقب مانده است.
به عنوان بخشی از توصیه‌های خود، MakeUK خواستار یک الزام قانونی الزام‌آور است که شرکتهای خارجی برنده قراردادهای وزارت دفاع بین 75 تا 90 درصد از ارزش اقتصادی آن قراردادها را طی یک دوره ده ساله در بریتانیا سرمایه‌گذاری مجدد کنند. این می‌تواند شامل ایجاد یا گسترش سایت‌های تولیدی، سرمایه‌گذاری در زنجیره‌های تأمین یا حمایت از انتقال فناوری و آموزش باشد.
این گروه استدلال می‌کند که چنین سیاستی به ویژه برای شبکه تولیدکنندگان دفاعی کوچک و متوسط بریتانیا و همچنین صنایع مجاور مانند خودروسازی، هوافضا و نفت و گاز که دارای قابلیت‌های مرتبط هستند اما در حال حاضر برای دسترسی به زنجیره‌های تأمین دفاعی تلاش می‌کنند، ارزشمند خواهد بود.
این پیشنهاد همچنین شامل درخواست برای اولویت‌بندی منطقه‌ای برای حمایت از برنامه ارتقای سطح دولت است. کین‌بورگ گفت که سرمایه‌گذاری جبرانی می‌تواند «برای تقویت یک استراتژی رشد منطقه‌ای به کار گرفته شود» و بر مناطق کم‌حمایت‌شده تاریخی مانند شمال شرق و وست میدلندز تمرکز کند.
در حال حاضر، طبق آمار وزارت دفاع، شرکتهای کوچک و متوسط تنها 25 درصد از هزینه‌های دفاعی سالانه بریتانیا را دریافت می‌کنند – تنها 4 درصد به طور مستقیم از وزارت دفاع و 21 درصد به طور غیرمستقیم از طریق پیمانکاران اصلی.
در مقابل، کشورهایی مانند لهستان و کشورهای حوزه خلیج فارس از توافقنامه‌های جبرانی برای تأمین سرمایه‌گذاری داخلی بلندمدت، آموزش نظامی و انتقال فناوری پیشرفته به عنوان بخشی از خریدهای عمده جت‌های جنگنده، سامانه‌های موشکی و سایر تجهیزات استفاده کرده‌اند.
این درخواست برای تغییر، بازتابی از اظهارات اخیر نخست وزیر سر کیر استارمر است که در کنفرانس دفاعی لندن گفت زمان آن فرا رسیده است که «سود سهام دفاعی را تصاحب کنیم» و اطمینان حاصل کنیم که سرمایه‌گذاری نظامی «مستقیماً در جیب کارگران احساس می‌شود».
در حالی که بریتانیا متعهد شده است که هزینه‌های دفاعی را از 2.3 درصد به 2.5 درصد تولید ناخالص داخلی تا سال 2027 – و به طور بالقوه به 3 درصد در پارلمان بعدی – افزایش دهد، رهبران صنعت می‌گویند که بدون سیاست صنعتی هدفمند، بخش زیادی از این افزایش در معرض خطر جریان یافتن به خارج از کشور است.
پیشنهادات MakeUK نشان‌دهنده یک تغییر قابل توجه در استراتژی تدارکات بریتانیا خواهد بود و آن را با هنجارهای بین‌المللی همسو می‌کند و یک تقویت بالقوه برای پایگاه تولیدی با فناوری پیشرفته بریتانیا ارائه می‌دهد.
کین‌بورگ افزود: «بریتانیا باید از نگاه کردن به هزینه‌های دفاعی به عنوان یک هزینه مجزا دست بردارد و شروع به برخورد با آن به عنوان یک سرمایه‌گذاری بلندمدت در توانایی صنعتی، بازسازی منطقه‌ای و امنیت ملی کند. یک سیاست جبرانی قوی و قابل اجرا یکی از ساده‌ترین و مؤثرترین راه‌ها برای دستیابی به این هدف است.»
