رشد فزاینده و کنترل‌نشده صنعت گردشگری، بسیاری از شهرهای محبوب اروپایی را با پدیده‌ای به نام «گردشگری بی‌رویه» مواجه کرده است. این چالش، زندگی روزمره را برای ساکنان محلی مختل کرده و بافت اجتماعی و فرهنگی این شهرها را تهدید می‌کند. افزایش سرسام‌آور نرخ اجاره‌بها، خانواده‌های بومی را مجبور به ترک محله‌های قدیمی خود کرده و فروشگاه‌های محلی جای خود را به مراکز فروش سوغات و کافه‌هایی داده‌اند که صرفاً برای جذب گردشگر و ثبت تصاویر اینستاگرامی طراحی شده‌اند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی جاده مخصوص، ونیز، شهر شناور بر آب، نمونه بارز این بحران است. این شهر با جمعیتی حدود ۵۰ هزار نفر، سالانه میزبان بیش از ۲۵ میلیون گردشگر است. ورود کشتی‌های کروز و تخلیه همزمان هزاران گردشگر در خیابان‌های باریک و تاریخی، انجام امور روزمره مانند رفت‌وآمد و حتی خرید مایحتاج را برای ساکنان به یک چالش طاقت‌فرسا تبدیل کرده است. کنایه ساکنان ونیزی مبنی بر نیاز به GPS برای مسیریابی در حیاط خانه خود، عمق این معضل را نشان می‌دهد.
در بارسلونا، دیوارنویسی‌هایی با مضمون «گردشگران به خانه برگردند» روایتگر شهری است که ظرفیت آن به پایان رسیده است. بسیاری از محله‌ها به مناطق اجاره کوتاه‌مدت تبدیل شده و میدان‌های عمومی که زمانی قلب تپنده زندگی اجتماعی بودند، اکنون به فضایی برای جشن‌های گردشگران بدل شده‌اند. صدای مداوم چمدان‌ها بر سنگفرش‌های شهر، یادآور تلخ اولویت‌بخشی به نیازهای گردشگران بر رفاه شهروندان بومی است.
شهرهای دیگری چون آمستردام و لیسبون نیز با مشکلات مشابهی دست‌وپنجه نرم می‌کنند. در آمستردام، ترافیک قایق‌های گردشگری در کانال‌های آبی، علاوه بر ایجاد ازدحام، به پایه‌های تاریخی ساختمان‌ها آسیب می‌رساند. در لیسبون نیز، محله‌های قدیمی هویت خود را از دست داده‌اند و ترامواهای تاریخی، از وسیله حمل‌ونقل عمومی به یک جاذبه گردشگری شلوغ تبدیل شده‌اند.
به گزارش جاده مخصوص، شهر دوبروونیک در کرواسی، که پس از سریال «بازی تاج و تخت» با هجوم گردشگران مواجه شد، شاهد آسیب به بناهای تاریخی خود است. تعداد اندک ساکنان باقی‌مانده در این شهر، از نگاه دائمی گردشگران به زندگی روزمره‌شان احساس می‌کنند که به اشیایی در یک موزه تبدیل شده‌اند.
این چالش جهانی نیازمند تحلیل و ارائه راهکارهای نوآورانه برای توسعه پایدار در صنعت گردشگری است. نظر شما در این باره چیست؟ آیا راهکاری برای مدیریت این پدیده در شهرهای توریستی ایران وجود دارد؟ دیدگاه خود را با ما به اشتراک بگذارید.
