سلامت

پرویزکرمی بابیان اینکه  سرطان به عنوان یکی از اصلی‌ترین علل مرگ و میر در سراسر جهان شناخته می‌شود و در سال ۲۰۲۰ حدود ۱۰ میلیون نفر را به کام مرگ کشاند، ایران نیز با افزایش چشمگیر موارد جدید این بیماری مواجه است. پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد که تعداد موارد جدید سرطان در ایران از ۱۱۲ هزار مورد ثبت‌شده در سال ۲۰۱۶ به ۱۶۰ هزار مورد در سال ۲۰۲۵ خواهد رسید. این رشد ۴۲.۶ درصدی، که ۱۳.۹ درصد آن به افزایش عوامل خطر و ۲۸.۷ درصد آن به تغییرات ساختار جمعیت نسبت داده شده است، بیانگر چالش‌های فزاینده کشور در مقابله با شیوع سرطان است.

کرمی افزود: بر اساس گزارشات، هزینه‌های درمانی سرطان نیز سهم سنگینی از بودجه سلامت کشور را به خود اختصاص داده و به ۱۴۰ هزار میلیارد تومان درسال رسیده که هزینه گزافی را به بودجه سالیانه تحمیل کرده است.

دبیرکمیته تجاری سازی کنگره کنسرژنومیکس همچنین بیان کرد: در راستای کاهش این هزینه‌ها و با بهره‌گیری از ظرفیت‌های نوآوری در کشور  و مشارکت شتابدهنده های تخصصی  ، به‌ویژه کارخانه نوآوری آمپر و شرکت‌های بزرگ دارویی، اکوسیستمی برای پیشگیری و درمان سرطان شکل داده است. هدف این اقدام، کاهش بار مالی بر دوش دولت و خانواده‌ها و همچنین جذب کمک‌های مردمی و توانمندی‌های شرکت‌های بیمه‌ای جهت سرمایه‌گذاری در شرکت‌های دانش‌بنیان و تولید داروهای پیشگیری و درمان شخصی سازی شده سرطان است.

کرمی افزود شبکه‌سازی شرکت‌های دانش‌بنیان و استارت‌آپ‌های فعال در حوزه پیشگیری و درمان سرطان با هدف شناسایی و حمایت از صاحبان ایده، کمک به تجاری‌سازی طرح‌ها و پر کردن خلأهای موجود در حوزه پیشگیری و درمان سرطان فعالیت می‌کند.

دبیرکمیته تجاری سازی در ادامه گفت: در  این کنگره، جشنواره “ایده تا استارت‌آپ”را نیز برگزار کردیم که به ارائه و جذب بیش از ۵۰ طرح نوآورانه در حوزه‌های مختلف از جمله در زمینه هوش مصنوعی در تشخیص سرطان، نانوداروهای هدفمند و کیت‌های تشخیصی منجر گردید. پس از داوری این طرح‌ها، ۱۰ تیم منتخب برای ورود به دوره پیش‌شتابدهی در کارخانه نوآوری آمپر شناسایی و معرفی شدند. این تیم‌ها در مسیر توانمندسازی و بهره‌مندی از خدمات آموزشی و منتورشیپ، به تجاری‌سازی ایده‌های خود پرداخته و در انتهای دوره، طی رویداد دمو دی، طرح‌های خود را به سرمایه‌گذاران ارائه خواهند داد.

برگزاری این کنگره و فعالیت‌های صورت گرفته در راستای آن، گامی مهم در ایجاد شبکه‌ای قدرتمند از پژوهشگران، فناوران و سرمایه‌گذاران است که می‌تواند امیدها را برای درمان بهتر سرطان و ارتقای سلامت جامعه افزایش دهد.

دومین کنگره بین‌المللی کنسرژنومیکس نیز با سه محور اصلی علمی، تجاری‌سازی و مسئولیت اجتماعی و با تمرکز بر تشخیص مولکولی، درمان هدفمند و پزشکی شخص‌محور در تاریخ ۲ الی ۴ آبان ماه سال جاری در سالن اجلاس سران تهران برگزار شد. این کنگره با هدف توسعه مرزهای دانش، رونمایی از فناوری‌های نوین حوزه سرطان و تجاری‌سازی دستاوردهای پژوهشی برگزار گردید و فرصتی برای شبکه‌سازی شرکت‌های دانش‌بنیان در اکوسیستم مقابله با سرطان فراهم کرد.

هومکا اقدامات سازمان تامین اجتماعی را مغایر با سیاست‌های کلان کشور در حمایت از اقتصاد دانش‌بنیان دانسته است.

پلتفرم سلامت دیجیتال «هومکا» با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرده باوجود توافق اولیه با سازمان تأمین اجتماعی یکی از واحدهای این سازمان دست از اعمال فشار و تهدید پزشکان و آزمایشگاه‌های همکار برنداشته است.

در بیانیه‌ای که هومکا منتشر کرده، آمده است باوجود پیگیری‌های فراوان و توافقات اولیه با سازمان تأمین اجتماعی، برخی مدیران این سازمان همچنان به‌دلایل واهی و بدون ارائه مستندات کتبی، پزشکان و آزمایشگاه‌های همکار هومکا را تهدید می‌کنند و تحت فشار قرار می‌دهند تا همکاری خود را با این پلتفرم قطع کنند.

هومکا با تأکید بر قانونی بودن فعالیت خود و ارائه خدمات باکیفیت به کاربران، اقدامات سازمان تأمین اجتماعی را مغایر با سیاست‌های کلان کشور در حمایت از اقتصاد دانش‌بنیان دانسته است.

در بخشی از بیانیه هومکا، آمده است: «در شرایطی که سیاست‌های کلان کشور بر حمایت از اقتصاد دانش‌بنیان تأکید دارد، چگونه سازمانی که به هیچ عنوان متولی قانون‌گذاری در حوزه سلامت دیجیتال نیست، شرکتی دانش‌بنیان را باوجود داشتن تمام مجوزهای موجود، غیرقانونی می‌خواند و در روند فعالیت آن اختلال ایجاد می‌کند؟»

این پلتفرم سلامت دیجیتال افزوده: «فرایند فعالیت هومکا شفاف و مشخص است. تیم پزشکی همکار ما با دریافت شرح‌حال بیمار یا تماس تلفنی و متنی با او به‌صورت آنلاین آزمایش‌های موردنیاز را ثبت می‌کند و پس‌ازآن سفیر آزمایشگاه با مراجعه به آدرس بیمار و احراز هویت و بررسی کارت ملی، نمونه‌گیری را انجام می‌دهد. این نمونه براساس پروتکل‌های بهداشتی به آزمایشگاه منتقل شده و جواب آزمایش پس از آماده شدن توسط پزشک، برای بیمار تفسیر می‌شود. آنلاین بودن این فرایند از ابتدا تا انتها در زمان و هزینه‌های کاربران صرفه‌جویی و دسترسی آنها را به خدمات آزمایشگاهی ساده‌تر می‌کند. حال اگر سازمان تأمین اجتماعی این فرایند را نمی‌پسندد، چگونه می‌تواند براساس سلایق شخصی جلوی فعالیت کسب‌وکاری نوآورانه را بگیرد؟»

هومکا در بیانیه خود با بیان اینکه «تمامی اقدامات لازم را برای حمایت از پزشکان و آزمایشگاه‌های همکار خود و ارتقای سطح سلامت مردم» به‌ کار خواهد بست، تأکید کرده سازمان بیمه تأمین اجتماعی «باید با پیروی از اصل شفافیت دلایل خود مبنی‌بر همکاری غیرقانونی پزشکان و آزمایشگاه‌ها با هومکا را به‌صورت رسمی و مستند ارائه دهد و از ادامه این تهدیدات پشت پرده دست بردارد.»

در بیانیه هومکا، از مراجع قانونی و نهادهای مسئول خواسته شده که «حق استفاده از ابزارهای نوین و فناورانه در حوزه سلامت را به رسمیت بشناسند.»

در روزهای پایانی مرداد ۱۴۰۳، سازمان تأمین اجتماعی استان تهران با ارسال پیامکی به مؤسسان مراکز خدمات پاراکلینیکی طرف قرارداد با این سازمان اعلام کرد هرگونه خدمات بابت نسخ الکترونیک عرضه‌شده توسط پلتفرم‌های سلامت دیجیتال شامل ویزیت، پاراکلینیک، داروخانه و غیره، در تعهد سازمان تأمین اجتماعی نبوده و قابل‌پرداخت نیست. این سازمان تهدید کرده بود که آزمایشگاه‌ها در صورت ادامه همکاری، با خطر پرداخت جریمه تا یک‌میلیارد تومان مواجه خواهند شد.

پس از ارسال این پیامک، کمیسیون سلامت دیجیتال سازمان‌ نظام صنفی رایانه‌ای کشور، انجمن تجارت الکترونیک تهران و فعالان حوزه سلامت دیجیتال به آن اعتراض کردند و خواستار گفتگو و تعامل با مدیران سازمان تأمین اجتماعی شدند. رئیس سازمان نظام صنفی رایانه‌ای کشور و رئیس انجمن تجارت الکترونیک تهران در نامه‌های به حسین افشین، معاون علمی و فناوری رئیس‌جمهور، خواستار مداخله این معاونت شده بودند.

سپس اعلام شد ۲۷ شهریور‌ جلسه‌ای با حضور نمایندگان سازمان تأمین اجتماعی، وزارت ارتباطات، مرکز ملی فضای مجازی، وزارت بهداشت، معاونت علمی و فناوری ریاست‌جمهوری، مرکز ملی بهبود فضای کسب‌وکار وزارت اقتصاد و نمایندگان پلتفرم‌های فعال برگزار شده و ۲ طرف برای حل مشکل توافق کرده‌اند.

شواهد زیادی نشان می‌دهند مصرف هر مقدار الکل مضر است، پس چرا بسیاری از مطالعات ادعا می‌کنند مصرف کمی الکل عمر را بیشتر می‌کند؟

مطالعات دقیق حاکی از آن است که نوشیدن حتی مقادیر کم الکل امید به زندگی را کاهش می‌دهد. فقط مطالعات دارای نقایص جدی، نوشیدن الکل را مفید نشان داده‌اند. این یافته، نتیجه‌ی بررسی ۱۰۷ مطالعه است که نشان می‌دهد نوشیدن الکل چگونه بر خطر مرگ افراد به هر دلیل در یک سن خاص تاثیر می‌گذارد.

تیم استاکول از دانشگاه ویکتوریا در کانادا به نیوساینتیست گفت ادعای افزایش طول عمر براثر مصرف مقدار متوسط الکل ادعایی است که صنعت تولید نوشیدنی های الکلی، حمایت و ترویج کرده است. اما مردم باید نسبت به این ادعاها تردید داشته باشند.

در حالی که خطرات مصرف متوسط الکل اندک است، باید به مردم گفته شود این نوشیدنی مفید نیست. مصرف مقدار کم الکل ممکن است به اندازه بسیاری از کارهای دیگری که انجام می‌دهند، خطرناک نباشد، اما مهم است مصرف‌کنندگان از این موضوع مطلع باشند. همچنین مهم است که تولید کنندگان ملزم شوند ازطریق برچسب‌های هشداردهنده روی محصولات خود مصرف کنندگان را از خطرات مصرف آن‌ها آگاه کنند.

بهترین راه برای ارزیابی اثرات الکل این است که گروهی از افراد را داشته باشیم که تعدادی از آن‌ها که به طور تصادفی انتخاب شده‌اند، الکل بنوشند و گروه دیگر الکل ننوشند و سپس تاثیر این امر بر سلامتی آن‌ها در طول چندین سال بررسی شود. از آنجایی که امکان انجام چنین مطالعاتی وجود ندارد، پژوهشگران درعوض باید از مردم درباره عادات نوشیدن الکل بپرسند و آن‌ها را به مدت کوتاه‌تری پیگیری کنند.

استوکول و پژوهشگران دیگر نشان داده‌اند مطالعاتی که نشان می‌دهند مصرف مقدار متوسط الکل با افزایش طول عمر همراه است، دارای نقایص عمده‌ای هستند. مشکل اصلی این است که آن‌ها اغلب افرادی را که هرگز الکل ننوشیده‌اند با گروهی که الکل نوشیده‌اند، مقایسه نمی‌کنند. در عوض، بسیاری از مطالعات افرادی را که دیگر الکل مصرف نمی‌کنند با کسانی که هنوز الکل می‌نوشند، مقایسه می‌کنند.

استوکول می‌گوید افرادی که نوشیدن الکل را ترک می‌کنند، خصوصا وقتی مسن هستند، اغلب این کار را به دلیل مشکلات سلامتی که دارند انجام می‌دهند، بنابراین هنگام مقایسه، کسانی که مقدار کمی الکل می‌نوشند، سالم‌تر به‌نظر می‌رسند.

برخی از مطالعات ادعا می‌کنند کسانی را که درحال‌حاضر الکل مصرف می‌کنند با کسانی که هرگز الکل ننوشیده‌اند، مقایسه کرده‌اند؛ اما به‌گفته‌ی استوکول، تعریف آن‌ها از گروه دوم اغلب شامل کسانی که گهگاه الکل می‌نوشند نیز می‌شود. به‌عنوان مثال، مطالعه‌ای افرادی را که به مدت ۱۱ سال متوالی الکل ننوشیده بودند، به‌عنوان کسانی که در طول زندگی خود الکل مصرف نکرده بودند، درنظر گرفته بود.

تیم استوکول دریافت که فقط در شش مورد از ۱۰۷ مطالعه‌ی بررسی‌شده، منابع سوگیری یادشده به اندازه‌ی کافی درنظر گرفته شده بودند. بااین‌حال هیچ‌یک از این شش مطالعه نشان نمی‌دادند نوشیدن مقدار متوسط الکل با کاهش خطر مرگ همراه است. استوکول می‌گوید: «مطالعات با کیفیت بالا رابطه خطی را نشان می‌دهند، به این صورت که هرچه بیشتر الکل مصرف کنید، خطر ابتلای شما به بیماری قلبی افزایش می‌یابد که بدیهی است. حتی با اینکه مطالعات ما مرگ‌ومیر ناشی از هر علت را بررسی می‌کنند، مرگ براثر بیماری‌های قلبی از علت‌های اصلی به شمار می‌رود.»

ورزش در سطح المپیک نیاز به انرژی زیادی دارد؛ اما کدام مسابقه ورزشی به مصرف بیشترین مقدار انرژی می‌انجامد؟

در طول المپیک تابستانی ۲۰۲۴، ورزشکارهای بیش از ۲۰۰ کشور در بیش از ۳۰۰ رویداد به رقابت می‌پردازند. با تماشای دویدن، پرش، شنا کردن و جنب‌وجوش‌ها به دنبال مدال طلا شاید از خود بپرسید: کدام مسابقه المپیک بیشترین مقدار کالری را می‌سوزاند؟

دو روش برای پاسخ به پرسش فوق وجود دارد: بررسی انرژی کلی مصرف‌شده در یک مسابقه یا تخمین بزرگ‌ترین انفجار انرژی موردنیاز در طول یک چالش مشخص. پژوهشگرها معمولا هزینه‌ی انرژی یک فعالیت را به‌عنوان مقیاسی از کالری‌ به ازای هر کیلوگرم وزن بدن بر ساعت (کیلوکالری/ کیلوگرم/ساعت) تعریف می‌کنند؛ بنابراین اگر یک ورزش ۲ کیلوکالری بر کیلوگرم بر ساعت مصرف کند، می‌توان انتظار داشت که یک شخص متوسط با وزن تقریبی ۸۴ کیلوگرم، درصورتی‌که به مدت یک ساعت کامل تمرین کند، ۱۶۸ کالری بسوزاند.

البته باید به تفاوت‌های فردی هم اشاره کرد؛ برخی افراد برای انجام فعالیتی یکسان به انرژی کمتری نیاز دارند، درحالی‌که برخی دیگر که وزن بدنشان از سلول‌های چربی بیشتری تشکیل شده است، انرژی بیشتری می‌سوزانند. یک شخص بزرگسال به‌طور میانگین در حین استراحت یک کیلوکالری بر کیلوگرم بر ساعت مصرف می‌کند و بر اساس راهبردهای فعالیت فیزیکی آمریکا، هر فعالیتی که مستلزم مصرف بیش از ۶ کیلوکالری بر کیلوگرم بر ساعت باشد، در دسته‌ی فعالیت‌های شدید قرار می‌گیرد.

از میان تمام ورزش‌های المپیک امسال، مسابقه‌های دو بیشترین مصرف کالری بر کیلوگرم وزن بدن بر ساعت را به همراه دارند.

شتاب گرفتن از نظر انرژی پرهزینه‌تر از دویدن با سرعت ثابت است، بنابراین مسابقه‌هایی مثل دو ۱۰۰ متر که در آن دونده‌‌ها در بازه‌ی کمتر از یک ثانیه، بین ۰ تا ۵ متر بر ثانیه شتاب می‌گیرند، مقدار زیادی کالری را در مدتی کوتاه مصرف می‌کنند. بر اساس محاسبات پیترو دی پرامپرو، استاد فیزیولوژی دانشگاه اودین ایتالیا، در طول ۰٫۸۵ ثانیه‌ی اول از دو صدمتر رکورد جهانی یوسین بولت، ۹۱٫۲ کیلوکالری بر کیلوگرم بر ساعت انرژی سوزانده شد. پرامپرو می‌گوید:

البته از دید نیروی متابولیکی، دو ۱۰۰ متر سرعت، پرهزینه‌ترین مسابقه‌ی دو به شمار می‌رود؛ اما از نظر انرژی کلی اگر در ماراتون شرکت کنید، انرژی مصرف‌شده بسیار بیشتر است.

یک ورزشکار به ازای هر کیلومتر دویدن با سرعتی بالا، معمولا یک کیلوکالری به ازای هر کیلوگرم وزن بدن می‌سوزاند. این رقم مستقل از سرعت دونده است؛ بنابراین دو ماراتون ۴۲ کیلوکالری بر کیلوگرم می‌سوزاند. الیود کیپچوگ، دارنده‌ی مدال طلای مردان توکیوی ۲۰۲۰ از کنیا، با وزن ۵۲ کیلوگرم تا زمان رسیدن به خط پایان تقریبا ۲۳۳۹ کیلوکالری سوزانده بود. این رقابت از او ۲ ساعت و ۸ دقیقه زمان گرفت. بر این اساس مقدار مصرف انرژی ۲۱ کیلوکالری بر کیلوگرم بر ساعت به دست می‌آید.

بر اساس رساله‌ی فعالیت‌های فیزیکی که مطالعه مروری جامعی با هدف تحلیل داده‌های صدها بررسی برای تخمین هزینه‌ی کالری فعالیت است، مسابقه‌های دوچرخه‌سواری بالای ۳۲ کیلومتر بر ساعت، ۱۶٫۸ کیلوکالری بر کیلوگرم بر ساعت می‌سوزانند. قایق‌رانی در سرعت‌های بالا نیز به ۱۵٫۵ کیلوکالری بر کیلوگرم بر ساعت نیاز دارد. هنرهای رزمی هم ۱۰٫۵ کیلوکالری بر کیلوگرم بر ساعت می‌سوزانند و هزینه‌ کالری برای ترامپولین رقابتی به ۱۰٫۳ کیلوکالری بر کیلوگرم بر ساعت می‌رسد.

در میان شناگرهای نخبه، پرمصرف‌ترین حرکت شنا کرال سینه است. شنای پروانه و کرال پشت در رتبه‌های بعدی قرار می‌گیرند و کم‌مصرف‌ترین حالت شنا هم حالت آزاد یا فری‌استایل است.

پژوهش قبلی باربوسا که در سال ۲۰۰۶ در مجله‌ی بین‌المللی پزشکی ورزشی نشان می‌دهد که هزینه‌ی کرال سینه‌ی شنا در سرعت ۱٫۶ متر بر ثانیه (اندکی کمتر از سرعت شنای آدام پیتی انگلیسی که به برد مدال طلای کرال سینه‌ی ۱۰۰ متر در المپیک ۲۰۲۰ منجر شد) نزدیک به ۳۰٫۴ کیلوکالری بر کیلوگرم بر ساعت است.

مسابقه‌های آب آزاد انرژی بیشتری می‌سوزانند؛ چرا که ورزشکارها در معرض عواملی مثل امواج، باد و دماهای سردتر قرار می‌گیرند. با این‌حال دی پرامپرو و باربوسا هر دو تأکید می‌کنند که ارقام مربوط به هزینه‌های کالری می‌توانند به شکل چشمگیری در میان افراد مختلف متفاوت باشند. دی پرامپرو می‌گوید:

باید صادق باشیم که این رقم‌ها صرفا تخمین هستند. من گفتم دونده‌ی متوسط المپیک نزدیک به یک کیلوکالری بر کیلوگرم بر کیلومتر انرژی مصرف می‌کند اما اگر دونده‌ای خوب باشید، می‌توانید ۰٫۹۵ کیلوکالری مصرف کنید و اگر کفش‌های خوبی داشته باشید، این رقم می‌تواند به ۰٫۸۳ هم برسد. اگر زمین خیس باشد هزینه‌ی کالری بالا می‌رود. در سطح المپیک حتی ۰٫۰۱ اختلاف می‌تواند به معنی اختلاف بین مدال طلا یا نقره باشد.

«ایلان ماسک»، مدیرعامل نورالینک، می‌گوید تراشه‌های این شرکت می‌توانند در آینده به انسان در رقابت با هوش مصنوعی کمک کنند. او می‌گوید این تراشه‌ می‌تواند قدرت‌های ماورایی به مردم بدهد. همچنین این میلیاردر بلندپرواز مدعی است در دو سال آینده فردی عادی با ایمپلنت نورالینک می‌تواند از گیمری حرفه‌ای نیز بهتر عمل کند.

ایلان ماسک به‌تازگی در مصاحبه جدیدی با Lex Fridman درباره مزیت‌های تراشه‌های نورالینک صحبت کرده است. ایلان ماسک می‌گوید ایمپلنت‌های مغزی نورالینک بهترین راه برای انسان‌ خواهد بود تا هم با هوش مصنوعی پیشرفته یکپارچه شود هم در آینده با آن رقابت کند. او می‌گوید:

«بیایید به مردم قدرت‌های ماورایی بدهیم.»

نورالینک اولین تراشه خود را ژانویه 2024 در مغز انسانی قرار داد. برای مثال این تراشه به این بیمار کمک می‌کند لپ‌تاپ‌ خود را با دستورات ذهنی کنترل کند.

ادعای ایلان ماسک درباره قدرت‌های ماورایی نورالینک

ایلان ماسک نورالینک را نوعی فناوری می‌داند که در آینده می‌تواند «همزیستی» بین انسان و هوش مصنوعی را تسهیل کند. ماسک در گفتگو با فریدمن گفت تراشه‌های نورالینک می‌توانند بهترین راه برای جلوگیری از پیشی‌گرفتن هوش مصنوعی از انسان‌ها و خودمختار شدن این فناوری باشند. به‌عبارت دیگر، او نورالینک را راهی برای ایمن‌ نگه‌داشتن هوش مصنوعی می‌داند.

البته ایلان ماسک به این اکتفا نکرد و گفت ممکن است فردی که از نورالینک استفاده می‌کند، درنهایت بینایی با وضوح بالاتر از چشم انسان نیز داشته باشد. او گفت: «شما [با تراشه‌های نورالینک] می‌توانید دید امواج فرابنفش، فروسرخ، ایگل ویژن و هرچه را می‌خواهید داشته باشید.» ماسک بهبودهای بینایی نورالینک را با دستگاه چشمی شخصیت خیالی «Geordi La Forge» در فیلم‌های Star Trek مقایسه کرد.

ایلان ماسک همچنین تراشه‌های نورالینک را صرفاً در رقابت با هوش مصنوعی مفید نمی‌داند؛ او گفت:

«ما کاملاً مطمئن هستیم که در یکی دو سال آینده، فردی با ایمپلنت نورالینک می‌تواند از گیمری حرفه‌ای بهتر عمل کند؛ زیرا زمان واکنش او سریع‌تر خواهد بود.»

بااین‌حال ماسک تأکید کرد اولین کار نورالینک رسیدگی به نورون‌های آسیب‌دیده در نخاع، گردن یا مغز بیماران است. به گفته او، پس از آنکه خطرات کاشت تراشه‌های مغزی نورالینک شناسایی و برطرف شد و پس از اینکه هزاران نفر از بیماران سال‌ها از آن استفاده کردند، این شرکت احتمالاً بتواند «تقویت و بهبود» مغز افراد بدون مشکلات عصبی را نیز در نظر بگیرد.

شرکت دندان‌پزشکی رباتیک Perceptive اعلام کرد اولین‌ بار است که از ربات کنترل‌شده با هوش مصنوعی تمام‌خودکار روی بیمار انسانی استفاده کرده است. این ربات تقریباً می‌تواند عمل‌های خاصی، مانند تعویض تاج دندان، را هشت برابر سریع‌تر از دندان‌پزشک معمولی انجام دهد.

براساس گزارش نیواطلس، پرسپکتیو که سازنده این ربات است، ادعا می‌کند این سیستم می‌تواند زمان عمل‌ها را به‌صورت قابل‌توجهی کاهش دهد. این ربات می‌تواند تاج دندان‌ها را فقط در 15 دقیقه جایگزین کند؛ انجام این عمل توسط دندان‌پزشک انسان 2 ساعت طول می‌کشد و باید در دو ویزیت تکمیل شود.

این شرکت می‌گوید این ربات را روی بیماری در کلمبیا آزمایش کرده است اما هنوز هیچ اطلاعات بالینی داوری‌شده‌ای منتشر نشده است. به گفته «کریس سیریلو» (Chris Ciriello)، مدیرعامل پرسپکتیو، این شرکت برای دریافت تأییدیه سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) به این داده‌ها نیاز دارد.

ربات دندان‌پزشک تمام‌خودکار Perceptive

سیستم شرکت Perceptive از یک اسکنر حجمی سه‌بعدی استفاده می‌کند که با استفاده از توموگرافی انسجام نوری یا OCT مدل سه‌بعدی دقیقی از دهان، دندان‌ها، لثه‌ها و حتی اعصاب زیر سطح دندان تولید می‌کند. در این فرایند، دیگر از تشعشعات مضر اشعه ایکس استفاده نمی‌شود؛ زیرا OCT فقط از پرتوهای نور و با دقت حدود 90 درصد برای ساخت مدل‌های حجمی خود بهره می‌برد.

البته پیش از آنکه ربات دندان‌پزشک عمل خودش را شروع کند، دندان‌پزشک (انسان) و بیمار درباره آنچه باید انجام شود، صحبت می‌کنند و زمانی که پزشک مسئله بیمار را تشخیص داد، ربات عمل جراحی را انجام می‌دهد.

شرکت پرسپکتیو تاکنون 30 میلیون دلار سرمایه جذب کرده و یکی از سرمایه‌گذاران آن «ادوارد زاکربرگ»، دندان‌پزشک و پدر «مارک زاکربرگ»، مدیرعامل متا است. هنوز مشخص نیست زاکربرگ جوان نیز در تأمین مالی این شرکت مشارکت داشته است یا خیر.

این ربات هنوز تأییدیه FDA را نگرفته اما کریس سیریلو انجام اولین عمل روی انسان را موفقیت می‌داند؛ او در بیانیه‌ای مطبوعاتی گفت: «ما هیجان‌زده‌ایم که اولین روش دندان‌پزشکی کاملاً خودکار رباتیک در جهان را با موفقیت انجام دادیم. این پیشرفت پزشکی دقت و کارایی روش‌های دندان‌پزشکی را افزایش می‌دهد و دسترسی به مراقبت‌های دندانی بهتر را برای همه انسان‌ها فراهم می‌کند.»

چرا سرخ می‌شویم؟ آیا این واکنش به خجالت، خودآگاهی، ناراحتی یا خوشحالی است؟ سال‌هاست که دانشمندان تلاش کرده‌اند بفهمند چرا انسان سرخ می‌شود. مطمئناً، ما می‌دانیم که سرخ شدن به‌طور تصادفی اتفاق می‌افتد و برای بسیاری واکنشی خودآگاه است. اما دانشمندان برای اولین بار ممکن است بفهمند که چرا گونه‌های ما به‌صورت ناگهانی قرمز می‌شوند.

کمبود خواب در کودکان با تغییرات عملکردی مضر در بخش‌هایی از مغز آن‌ها مرتبط است که در مقابله با استرس و کنترل احساسات منفی نقشی مهم دارند. طبق یافته‌های دانشمندان، این ریسک در کودکان خانواده‌های کم‌درآمدتر پررنگ‌تر است.

گروهی از دانشمندان عصب‌شناسی دانشگاه ایالتی کلرادو برای فهم بهتر شرایط اجتماعی-اقتصادی روی سلامت خواب و توسعه مغز کودکان، به مطالعه ۲۴ کودک ۵ تا ۹ ساله در نیویورک پرداختند. حدود ۳۰ درصد از این کودکان از خانواده‌هایی پایین‌تر از خط فقرآمریکا بودند.

آن‌ها از خانواده‌ها می‌خواستند تا محیط خواب کودکان، نظم خانوادگی، و زمان خواب و بیداری کودکان را گزارش دهند. پژوهشگران همچنین از مغز کودکان یک اسکن MRI تهیه کردند تا اندازه ناحیه‌ای از مغز به‌نام آمیگدال یا بادامه و قدرت اتصالات آن با دیگر نواحی مغز را بررسی کنند.

آمیگدال نقشی مهم در پردازش احساسات و میزان احساسات منفی‌ای که یک فرد تجربه می‌کند دارد. سختی‌ها و مشقات دوران کودکی می‌توانند روی کارکرد آمیگدال تأثیر بگذارند.

پژوهگران دریافتند که کودکان خانواده‌های کم‌درآمدتر، در مقایسه با خانواده‌های ثروتمندتر، شب‌ها کمتر می‌خوابند و این کمبود خواب را بعداً در روز جبران می‌کنند. این کمبود خواب کودکان در آینده با اندازه کوچک‌تر آمیگدال و اتصالات ضعیف‌تر آن با دیگر نواحی پردازش احساسات در مغز مرتبط است.

این ارتباط بین زمان‌بندی و مدت خواب، و اندازه و اتصالات آمیگدال حتی در کودکان ۵ ساله نیز پیدا شد. یافته‌ها حاکی از آن هستند که هم زمان‌بندی و هم مدت خواب برای عملکرد نواحی مرتبط با پردازش احساسات در مغز مهم هستند.

چرا کمبود خواب برای مغز کودکان ضرر دارد؟

نداشتن خواب کافی ریسک توسعه مشکلات سلامت روان را افزایش می‌دهد و همچنین تأثیری منفی روی عملکرد درسی کودکان می‌گذارد.

کودکان خانواده‌ها و محله‌های کم‌درآمدتر ممکن است در معرض ریسک فزاینده مشکلات سلامت روان و استرس قرار داشته باشند، زیرا محیط زندگی آن‌ها تا حدی روی سلامت خواب اثر دارد.

در زمان کودکی، مغز با سرعت زیاد توسعه می‌یابد. به همین دلیل، تجربیات کودکی ممکن است آثاری مادام‌العمر روی عملکرد مغز آن‌ها داشته باشد. مشکلات کودکی این قابلیت را دارند که در تمام عمر ادامه پیدا کنند.

این یافته‌ها اهمیت منابع مالی خانواده‌ها برای رشد کودکان را نشان می‌دهد. پژوهشگران پیشنهاد می‌دهند که خانواده‌های کم‌درآمدتر برای کمک به توسعه عملکردهای مغز کودک‌های خود، و همچنین بهبود سلامت روان و نمرات درسی آن‌ها، می‌توانند از مکمل‌های درآمدی بهره ببرند.

پژوهشگران هنوز نمی‌دانند که چرا درآمد پایین با اختلال در خواب کودکان ارتباط دارد. چندین عامل می‌توانند در این ارتباط دخیل باشند؛ از جمله عدم توانایی خرید یک تخت خوب، تراکم جمعیت بالا، سروصدای محله‌ها، نور و گرمای شدید.

یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهند که والدینی که در رسیدن به اهداف خود دچار مشکل هستند، سخت‌تر می‌توانند نظم خانوادگی خود را حفظ کنند. این امر ممکن است منجر به عدم ثبات در ساعات خواب و بیداری شود که به نوبه خود در کمبود خواب کودکان نقش دارد.

افرادی که با دیابت زندگی می‌کنند شاید یک امید جدید داشته باشند. دانشمندان یک داروی دیابت جدید را روی موش‌ها آزمایش کردند و دریافتند که این دارو در طول سه ماه، تعداد سلول‌های تولیدکننده انسولین را ۷۰۰ درصد افزایش داد. به بیان دیگر، روند دیابت در موش‌ها عملاً معکوس شده بود.

سلول‌های بتا در پانکراس وظیفه مهم تولید انسولین را در واکنش به قند خون برعهده دارند. اما یکی از مشخصه‌های دیابت این است که این سلول‌ها یا نابود می‌شوند یا نمی‌توانند انسولین تولید کنند. متداول‌ترین درمان این است که انسولین به‌طور منظم به بدن تزریق شود تا سطح قند خون کنترل گردد.

اما یکی از جدیدترین موضوعات پژوهشی در دنیا این بوده است که عملکرد سلول‌های بتا بازیابی شود. یکی از راه‌های امتحان‌شده این است که سلول‌های بتای جدید از سلول‌های بنیادی ساخته شوند و سپس این سلول‌ها در بدن بیمار مبتلا به دیابت قرار بگیرند. این روش تا به امروز موفقیت‌هایی داشته است.

حالا دانشمندان بیمارستان‌های «کوه سینا» و «شهر امید» در آمریکا، به یک دستاورد تازه رسیده‌اند. این دستاورد با پژوهش‌های قبلی، که سلول‌های بتا در ظروف آزمایشگاهی تولید می‌شدند و در بدن موش‌ها یا انسان‌ها کاشته می‌شدند، متفاوت است. این دانشمندان توانسته‌اند سلول‌های تولیدکننده انسولین را داخل خود بدن رشد بدهند، آن هم تنها در ظرف چند ماه.